|
||||||||
Op 8 december 2019 was het 125 jaar geleden dat dichteres Florbela Espanca geboren werd en, al kennen we haar werk hier niet zo goed als bijvoorbeeld dat van Fernando Pessoa, toch kunnen we er niet omheen dat Espanca de absolute top was in de Portugese literatuur. Pessoa noemde haar “mijn tweelingzusterziel” en tot op vandaag wordt elke student in Portugal en Brazilië in contact gebracht met het werk van deze dichteres, die het begrip “Fado” uitbreidde tot “het lot”, waarbij de etymologische gelijkenis met het Engelse “fate” of het Latijnse “fatum’ voor de hand ligt. Espanca werd slechts 36 jaar en over haar overlijden hangt nog altijd een waas van mysterie: was het een longaandoening of pleegde ze zelfmoord? Feit is alleszins, dat haar leven nogal wat elementen vertoonde, die je zouden laten kiezen voor de tweede optie: drie huwelijken, een helaas onvervulde kinderwens en meerdere miskramen, de plotselinge dood van haar geliefde broer die omkwam in een vliegtuigongeval en als gevolg van dat alles een leven dat maar weinig vervulling kende en dus des te meer verlangen. Dat heeft, voor ons, poëzieliefhebbers wel één groot voordeel: ze schreef al die lelijke dingen van zich af, of ze probeerde dat althans, in een aantal bijzonder mooie gedichten, waar overigens tot op vandaag naar teruggegrepen wordt door zowat elke vrouw die vandaag iets betekent in de fadomuziek. Deze CD is eigenlijk het tweede deel van een uitgave die evenveel poëziebundel is als muzikale illustratie: in 18 tracks wordt een redelijk volledig overzicht gegeven van wie de dichteres was, hoe haar werk oogde en dus ook hoe het gebruikt werd en wordt door zangeressen als Ana Lains, Cuca Roseta, Joana Amendoeira, Ana Margarida, Carla Pires, Misia en Katia Guerreiro.Dat zijn allemaal dames, die sinds twee decennia de dienst uitmaken in de Fado -eigenlijk ontbreken alleen Cristina Branco en Mariza- en die er mee voor zorgen dat de prachtige gedichten van Espanca ook voor de huidige generatie in leven gehouden worden. Zowat de helft van de tracks zijn uit plten van de genoemde artiesten geplukt, maar de andere helft werd recent -en wellicht met het oog op dit project (her)opgenomen. Dat heeft daqn weer een ander voordeel: je komt er -vermoedelijk voor het eerst- in contact met nieuwe namen als “Joana Melo, Dèbora Rodrigues, Cristiana Águas, Ana Rita Prada en Sandra Correia. Samen met het prachtig uitgegeven en tweetalige (Portugees-Engels) boekje, is dit een fantastisch mooi hebbedingetje, dat eigenlijk niet zou mogen ontbreken in de platen- of boekenkast van om het even welke muziek- of poëzieliefhebber. Het is een oude zekerheid, dat verlangen en verdriet de bron zijn van veel schoonheid en daarvan is dit heerlijk werkje een prachtige illustratie. (Dani Heyvaert)
Tracklist |
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
